Głębinowski wizerunek św. Rity został namalowany przez Adama Grochalskiego na przełomie lat 2018/2019. Możemy odkryć niespotykane dotąd przedstawienie postaci św. Rity, co zapewne stanowi o wyjątkowości tego dzieła. 

Św. Rita ukazana została jako stająca w śniegu, z którego wyrastają krzewy róż. Część z nich, mimo zimowej pory, przechodzi w zielone, żywe pędy i kwitnie, zamykając się w charakterystycznym wieńcu nad postacią świętej. Na kwiecie znajdującym się na samej górze różanej korony spoczywają trzy pszczoły. W ten sposób malarz nawiązał do kluczowych momentów w biografii świętej, której życie można nazwać historią „od pszczół do róż”.
Postać w jednej ręce trzyma koronę cierniową, a w drugiej nieproporcjonalnie duży krzyż, na który spogląda w bardzo wymowny sposób. To właśnie jest najważniejsze przesłanie, które wypływa z bardzo głębokiej duchowości św. Rity. Wszystko, co przychodzi człowiekowi przeżywać w życiu, ma dokonywać się przez Chrystusa, z Chrystusem i w Chrystusie. Nasze ludzkie cierpienia w ten sposób wpisują się w mękę samego Jezusa. Tę prawdę dodatkowo podkreśla rana ciernia na czole św. Rity, stygmat poprzez który łączyła się duchowo i fizycznie z cierpiącym Panem.
Cały obraz promieniuje jasnością, co ma podkreślać znaczenie wiary w życiu naznaczonym przeciwnościami i trudnościami. To wiara w historii św. Rity była jej światłem, które opromieniało ciemności cierpień i bólu, a dzięki któremu nigdy nie utraciła nadziei.

Cały wizerunek św. Rity został przedstawiony w bardzo dynamiczny sposób, do czego przyczyniło się zastosowanie tzw. reliefów.
Na odwrocie obrazu, w zapieczętowanej kopercie, zostali zapisani jego fundatorzy.